| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 02,0016,1,<B>ภิกษุผู้สั่ง ภิกษุผู้รับของฝาก การชักชวนกันไปลัก | |
| 02,0016,2,การนัดหมาย การทำนิมิต.</B> | |
| 02,0016,4, <H1>ภุมมัฏฐวิภาค</H1> | |
| 02,0016,5, [๙๑] ที่ชื่อว่า <B>ทรัพย์อยู่ในแผ่นดิน</B> ได้แก่ทรัพย์ที่ฝังกลบไว้ใน | |
| 02,0016,6,แผ่นดิน. | |
| 02,0016,7, ภิกษุมีไถยจิตคิดจะลักทรัพย์อยู่ในแผ่นดิน เที่ยวแสวงหาเพื่อนก็ตาม | |
| 02,0016,8,แสวงหาจอบหรือตะกร้าก็ตาม เดินไปก็ตาม ต้องอาบัติทุกกฏ ตัดไม้หรือ | |
| 02,0016,9,เถาวัลย์ ซึ่งเกิดอยู่ในที่นั้น ต้องอาบัติทุกกฏ ขุดก็ตาม คุ้ยก็ตาม โกยขึ้นก็ตาม | |
| 02,0016,10,ซึ่งดินร่วนต้องอาบัติทุกกฏ จับต้องหม้อ ต้องอาบัติทุกกฏ ทำหม้อให้ไหว | |
| 02,0016,11,ต้องอาบัติถุลลัจจัย ทำหม้อให้เคลื่อนจากฐาน ต้องอาบัติปาราชิก. | |
| 02,0016,12, ภิกษุมีไถยจิต หย่อนภาชนะของตนลงไป ถูกต้องทรัพย์ควรแก่ค่า | |
| 02,0016,13,๕ มาสก หรือเกินกว่า ๕ มาสก ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหว ต้องอาบัติ | |
| 02,0016,14,ถุลลัจจัย กระทำให้ทรัพย์อยู่ในภาชนะของตนก็ตาม ตัดขาดด้วยกำมือก็ตาม | |
| 02,0016,15,ต้องอาบัติปาราชิก. | |
| 02,0016,16, ภิกษุมีไถยจิต จับต้องทรัพย์ที่เขาร้อยด้ายก็ดี สังวาลก็ดี สร้อยคอก็ดี | |
| 02,0016,17,เข้มขัดก็ดี ผ้าสาฎกก็ดี ผ้าโพกก็ดี ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหวต้องอาบัติ | |
| 02,0016,18,ถุลลัจจัย จับที่สุดยกขึ้น ต้องอาบัติถุลลัจจัย ดึงครูดออกไป ต้องอาบัติถุลลัจจัย | |
| 02,0016,19,ให้พ้นปากหม้อ โดยที่สุดแม้ชั่วเส้นผม ต้องอาบัติปาราชิก. | |
| 02,0016,20, ภิกษุมีไถยจิต ดื่มเนยใสก็ดี น้ำมันก็ดี น้ำผึ้งก็ดี น้ำอ้อยก็ดี ควร | |
| 02,0016,21,แก่ค่า ๕ มาสก หรือเกินกว่า ๕ มาสก ด้วยประโยคอันเดียว ต้องอาบัติ | |
| 02,0016,22,ปาราชิก ทำลายเสียก็ดี ทำให้หกล้นก็ดี เผาเสียก็ดี ทำให้บริโภคไม่ได้ก็ดี | |
| 02,0016,23,ในที่นั้นเอง ต้องอาบัติทุกกฏ. | |