| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 02,0014,1, [๘๗] ที่ชื่อว่า <B>เห็นปานใด</B> คือ หนึ่งบาทก็ดี ควรแก่หนึ่งบาทก็ดี | |
| 02,0014,2,เกินกว่าหนึ่งบาทก็ดี. | |
| 02,0014,3, ที่ชื่อว่า <B>พระราชาทั้งหลาย</B> ได้แก่พระเจ้าแผ่นดิน เจ้าผู้ปกครอง | |
| 02,0014,4,ประเทศ ท่านผู้ปกครองมณฑล นายอำเภอ ผู้พิพากษา มหาอำมาตย์ หรือ | |
| 02,0014,5,ท่านผู้สั่งประหารและจองจำได้ ท่านเหล่านี้ ชื่อว่า <B>พระราชาทั้งหลาย.</B> | |
| 02,0014,6, ที่ชื่อว่า <B>โจร</B> มีอธิบายว่า ผู้ใดถือเอาสิ่งของอันเขาไม่ได้ให้ ได้ | |
| 02,0014,7,ราคา ๕ มาสกก็ดี เกินกว่า ๕ มาสกก็ดี ด้วยส่วนแห่งความเป็นขโมย ผู้นั้น | |
| 02,0014,8,ชื่อว่า โจร. | |
| 02,0014,9, บทว่า <B>ประหารเสียบ้าง</B> คือ ประหารด้วยมือหรือเท้า ด้วย | |
| 02,0014,10,แส้หรือด้วยหวาย ด้วยไม้ค้อนสั้นหรือด้วยดาบ. | |
| 02,0014,11, บทว่า <B>จองจำไว้บ้าง</B> คือ ผูกล่ามไว้ด้วยเครื่องมัดคือเชือก ด้วย | |
| 02,0014,12,เครื่องจองจำคือขื่อคา โซ่ตรวน หรือด้วยเขตจำกัดคือเรือน จังหวัด หมู่บ้าน | |
| 02,0014,13,ตำบลบ้าน หรือให้บุรุษควบคุม. | |
| 02,0014,14, บทว่า <B>เนรเทศเสียบ้าง</B> คือ ขับไล่เสียจากหมู่บ้าน ตำบลบ้าน | |
| 02,0014,15,จังหวัด มณฑล หรือประเทศ. | |
| 02,0014,16, บทว่า <B>เจ้าเป็นโจร เจ้าเป็นคนพาล เจ้าเป็นคนหลง เจ้าเป็น | |
| 02,0014,17,ขโมย</B> นี้เป็นคำบริภาษ. | |
| 02,0014,18, [๘๘] ที่ชื่อว่า <B>เห็นปานนั้น</B> คือ หนึ่งบาทก็ดี ควรแก่หนึ่งบาทก็ดี | |
| 02,0014,19,เกินกว่าหนึ่งบาทก็ดี. | |
| 02,0014,20, บทว่า <B>ถือเอา</B> คือ ตู่ วิ่งราว ฉ้อ ยังอิริยาบทให้กำเริบ ให้เคลื่อน | |
| 02,0014,21,จากฐาน ให้ล่วงเลยเขตหมาย. | |
| 02,0014,22, [๘๙] คำว่า <B>แม้ภิกษุนี้</B> พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเทียบเคียงภิกษุรูป | |
| 02,0014,23,ก่อน. | |