| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 02,0005,1,เพื่อใช้ในคราวมีอันตราย พระองค์พระราชทานแก่ธนิยะ กุมภาการบุตร | |
| 02,0005,2,ไปแล้ว จริงหรือพระพุทธเจ้าข้า. | |
| 02,0005,3, พระเจ้าพิมพิสารตรัสถามว่า ใครพูดอย่างนั้น. | |
| 02,0005,4, ว. เจ้าพนักงานรักษาไม้พูด พระพุทธเจ้าข้า | |
| 02,0005,5, พ. พราหมณ์ ถ้าเช่นนั้น ท่านจงให้คนไปนำเจ้าพนักงานรักษาไม้มา. | |
| 02,0005,6, จึงวัสสการพราหมณ์ มหาอำมาตย์ในมคธรัฐ สั่งให้เจ้าหน้าที่จองจำ | |
| 02,0005,7,เจ้าพนักงานรักษาไม้นำมา. | |
| 02,0005,8, [๘๒] ท่านพระธนิยะ กุมภการบุตรได้เห็นเจ้าพนักงานรักษาไม้ถูก | |
| 02,0005,9,เจ้าหน้าที่จองจำนำไป จึงไต่ถามเจ้าพนักงานรักษาไม้ว่า เจริญพร ท่านถูก | |
| 02,0005,10,เจ้าหน้าที่จองจำนำไป ด้วยเรื่องอะไร. | |
| 02,0005,11, เจ้าพนักงานรักษาไม้ตอบว่า เรื่องไม้เหล่านั้น ขอรับ. | |
| 02,0005,12, ธ. ไปเถิด ท่าน แม้อาตมาก็จะไป. | |
| 02,0005,13, จ. ใต้เท้าควรไป ขอรับ ก่อนที่กระผมจะถูกประหาร. | |
| 02,0005,14, จึงท่านพระธนิยะ กุมภการบุตร ได้เข้าไปสู่พระราชนิเวศน์ของ | |
| 02,0005,15,พระเจ้าพิมพิสารจอมเสนามาคธราช ครั้นถึงแล้ว นั่งเหนืออาสนะที่เขาจัดถวาย | |
| 02,0005,16,ขณะนั้น พระเจ้าพิมพิสารจอมเสนามาคธราช เสด็จเข้าไปหาท่านพระธนิยะ | |
| 02,0005,17,กุมภการบุตรทรงอภิวาทแล้ว ประทับนั่ง ณ ที่สมควรส่วนข้างหนึ่ง ตรัสถาม | |
| 02,0005,18,ท่านพระธนิยะ กุมภการบุตรถึงเรื่องไม้นั้นว่า ข้าแต่พระคุณเจ้า ทราบว่าไม้ | |
| 02,0005,19,ของหลวงที่สงวนไว้สำหรับซ่อมแปลงพระนคร ซึ่งเขาเก็บไว้เพื่อใช้ในคราวมี | |
| 02,0005,20,อันตราย โยมได้ถวายแก่พระคุณเจ้า จริงหรือ. | |
| 02,0005,21, ธ. จริงอย่างนั้น ขอถวายพระพร. | |