File size: 2,940 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 |
Book,Page,LineNumber,Text
35,0020,001,๑. ท่านปฏิญญาว่าเป็นสัมมาสัมพุทธะ แต่ธรรมเหล่านี้ท่านยังไม่
35,0020,002,รู้แล้ว
35,0020,003,๒. ท่านปฏิญญาว่าเป็นขีณาสพ แต่อาสวะเหล่านี้ของท่านยังไม่สิ้น
35,0020,004,แล้ว
35,0020,005,๓. ท่านกล่าวธรรมเหล่าใดว่าทำอันตราย ธรรมเหล่านั้น ไม่อาจทำ
35,0020,006,อันตรายแก่ผู้ซ่องเสพได้จริง
35,0020,007,๔. ท่านแสดงธรรมเพื่อประโยชน์อย่างใด ประโยชน์อย่างนั้นไม่
35,0020,008,เป็นทางสิ้นทุกข์โดยชอบแห่งบุคคลผู้ทำตาม
35,0020,009,เมื่อไม่เห็นนิมิตอันนี้เสียเลย เราจึงโปร่งใจ จึงไม่ครั้นคร้าม จึง
35,0020,010,กล้าหาญ
35,0020,011,ภิกษุทั้งหลาย นี้แล เวสารัชชญาณของตถาคต ตถาคตประกอบ
35,0020,012,ด้วยเวสารัชชญาณเหล่าไรเล่า จึงปฏิญญาฐานผู้เป็นโจก เปล่งสิงหนาทใน
35,0020,013,บริษัททั้งหลาย ประกาศพรหมจักร
35,0020,014,<B>ถ้อยความ ที่ผูกแต่งขึ้นเป็นอันมาก
35,0020,015,ทุกชนิด และสมณพราหมณ์ทั้งหลายอาศัย
35,0020,016,วาทะใด วาทะนั้น มาถึงตถาคตผู้แกล้วกล้า
35,0020,017,ผู้ย่ำยีเสียซึ่งวาทะแล้ว ย่อมพ่ายไป ท่านผู้
35,0020,018,ใดครอบงำเสียซึ่งวาทะและสมณพราหมณ์
35,0020,019,ทั้งสิ้น มีความเอ็นดูในสรรพสัตว์ ประกาศ
35,0020,020,ธรรมจักร สัตว์ทั้งหลายย่อมกราบไหว้
35,0020,021,ท่านผู้เช่นนั้น ผู้ประเสริฐแห่งเทวดา
35,0020,022,และมนุษย์ ผู้ถึงฝั่งแห่งภพ.</B>
35,0020,023,<I>จบเวสารัชชสูตรที่ ๘</I>
|