File size: 3,470 Bytes
3c90236
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
Book,Page,LineNumber,Text
29,0036,001,คือ  สุขเวทนา ทุกขเวทนา  อทุกขมสุขเวทนา ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหล่านี้ 
29,0036,002,เราเรียกว่าเวทนา    เพราะผัสสะเกิดขึ้นเวทนาจึงเกิด    เพราะผัสสะดับไป
29,0036,003,เวทนาจึงดับ   อริยมรรคมีองค์  ๘  นี้นั้นแล  คือ  สัมมาทิฏฐิ  ฯลฯ  สัมมา-
29,0036,004,สมาธิเป็นปฏิปทาเครื่องให้ถึงความดับแห่งเวทนา สุข โสมนัส ย่อมเกิดขึ้น
29,0036,005,เพราะอาศัยเวทนาใด   นี้เป็นคุณแห่งเวทนา   เวทนาใดไม่เที่ยง  เป็นทุกข์
29,0036,006,มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา   นี้เป็นโทษแห่งเวทนา   การกำจัด  การละ
29,0036,007,ฉันทราคะในเวทนาใด   นี้เป็นอุบายเครื่องสลัดออกแห่งเวทนา.
29,0036,008,[๔๐๕]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    โดยที่แท้     เราได้กล่าวความดับ 
29,0036,009,แห่งสังขารทั้งหลายโดยลำดับแล้ว  คือ  เมื่อภิกษุเข้าปฐมฌาน  วาจาย่อมดับ
29,0036,010,ฯลฯ  ราคะ  โทสะ  โมหะของภิกษุผู้ขีณาสพย่อมดับ.
29,0036,011,[๔๐๖]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    โดยที่แท้    เราได้กล่าวความสงบ
29,0036,012,แห่งสังขารทั้งหลายโดยล่าดับแล้ว   คือ   เมื่อภิกษุเข้าปฐมฌาน   วาจาย่อม
29,0036,013,สงบ  ฯลฯ  ราคะ  โทสะ  โมหะของภิกษุผู้ขีณาสพย่อมสงบ.
29,0036,014,[๔๐๗]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ปัสสัทธิ  ๖  ประการนี้   คือ  เมื่อ
29,0036,015,ภิกษุเข้าปฐมฌาน  วาจาย่อมระงับ   เมื่อเข้าทุติยฌาน  วิตกวิจารย่อมระงับ
29,0036,016,เมื่อเข้าตติยฌาน   ปีติย่อมระงับ   เมื่อเข้าจตุตถฌาน  ลมอัสสาสะปัสสาสะ
29,0036,017,ย่อมระงับ  เมื่อเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธ   สัญญาและเวทนาย่อมระงับ   ราคะ 
29,0036,018,โทสะ  โมหะ  ของภิกษุผู้ขีณาสพย่อมระงับ.
29,0036,019,<I>จบ  ปฐมสัมพหุลสูตรที่ ๗</I>