File size: 5,067 Bytes
3c90236
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
Book,Page,LineNumber,Text
15,0040,001,สุนัข   ทำกิริยาของสุนัขแม้อย่างอื่นอีก. บทว่า  <B>จตุโกณฺฑิโก</B>   คือเดินสี่
15,0040,002,ขา  ได้แก่คู้เข่าสองข้างและศอกสองข้างลงบนพื้นเดินเที่ยวไป.       บทว่า  
15,0040,003,<B>ฉมานิกิณฺณํ</B>   ได้แก่  ที่เรี่ยราย  ใส่ไว้  วางไว้  บนพื้น.  บทว่า  <B>ภกฺขสํ</B>
15,0040,004,ได้แก่อาหาร คือของเคี้ยว ของบริโภคอย่างใดอย่างหนึ่ง.  บทว่า <B>มุเขเนว</B>
15,0040,005,คือ  มิได้ใช้มือหยิบอาหาร  ใช้ปากอย่างเดียวเคี้ยวอาหารที่พึงเคี้ยว    แม้
15,0040,006,อาหารที่พึงบริโภค.   ก็ใช้ปากอย่างเดียวบริโภค.  บทว่า  <B>สาธุรูโป</B>  ได้แก่
15,0040,007,มีรูปงาม. บทว่า <B>อรหํ  สมโณ</B>  ได้แก่  สมณะผู้เป็นพระอรหันต์องค์หนึ่ง.
15,0040,008,ศัพท์ว่า วต  ในบาลีนั้น   เป็นนิบาต  ลงในอรรถแห่งความปรารถนา.ได้
15,0040,009,ยินว่า   พระราชกุมารนั้น    มีความปรารถนาอย่างนี้ว่า  นักบวชอื่นที่จะจัด
15,0040,010,ว่าเป็นสมณะเช่นสมณะรูปนี้  ไม่มี  เพราะสมณะรูปนี้ไม่นุ่งผ้า   เพราะเป็น
15,0040,011,ผู้ มีความปรารถนาน้อย   มีความสำคัญว่า สิ่งนี้เป็นเหตุให้เกิดความเนิ่นช้า
15,0040,012,จึงไม่ใช้แม้ภาชนะสำหรับใส่อาหาร       กินอาหารที่กองอยู่บนพื้นเท่านั้น
15,0040,013,นักบวชรูปนี้จัดว่าเป็นสมณะ  ส่วนพวกเราจะเป็นสมณะได้อย่างไร.  สาวก
15,0040,014,ผู้เดินตามหลังพระพุทธเจ้าผู้เป็นสัพพัญญูอย่างนี้  ได้มีความนึกคิดชั่วเช่นนี้.
15,0040,015,คำว่า   <B>เอตทโวจ</B>   อธิบายว่า  ได้ยินว่า  พระผู้มีพระภาค   ทรง
15,0040,016,ดำริว่า  สุนักขัตตะ  ผู้มีอัธยาศัยทรามนี้   เป็นนักบวชนี้แล้วคิดอย่างไรหนอ 
15,0040,017,ครั้นทรงดำริอย่างนี้      ทรงทราบอัธยาศัยของเขา      ทรงพิจารณาเห็นว่า
15,0040,018,โมฆบุรุษผู้นี้   เดินตามหลังของพระสัพพัญญูเช่นเรา   ไปสำคัญนักบวชผู้
15,0040,019,เปลือยกายว่าเป็นพระอรหันต์   บัดนี้  คนพาลผู้นี้  ควรถูกตำหนิโทษ  ณ  ที่
15,0040,020,นี้แหละ   ยังไม่ทันได้เสด็จกลับเลย   ได้ตรัสคำว่า  <B>ตฺวํปิ  นาม</B>  เป็นต้นนี้.
15,0040,021,ปิ   ศัพท์ในคำว่า  <B>ตฺวํปิ  นาม</B> นั้น  ลงในอรรถว่า  ติเตียน.   เพราะพระผู้มี
15,0040,022,"พระภาค   เมื่อทรงติเตียนสุนักขัตตะ  ได้ตรัสคำว่า  <B>''ตฺวํปิ  นาม"".</B>  ในคำ"
15,0040,023,นี้    มีคำอธิบายดังนี้ ว่าแม้ตัวเธอมีอัธยาศัยทรามขนาดนี้   ยังจักปฏิญาณอย่าง
15,0040,024,นี้ว่า  เราเป็นสมณะ  ผู้เป็นศากยบุตร อีกหรือ.  ด้วยคำว่า  <B>กึ  ปน  เม</B>