File size: 4,424 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 |
Book,Page,LineNumber,Text
12,0032,001,บทว่า <B>ผู้ผ่านพ้นราวป่าไปแล้ว</B> คือ ผู้ไปสู่ภายในราวป่า อธิบายว่า
12,0032,002,ผู้เข้าไปยังภายในวิหารแล้ว.
12,0032,003,บทว่า <B>ประนมอัญชลี</B> ความว่า พวกพราหมณ์ซึ่งเป็นสองฝักสอง
12,0032,004,ฝ่ายคิดอย่างนี้ว่า แม้ถ้าว่าพวกมิจฉาทิฏฐิจักทักท้วงพวกเราว่า เพราะเหตุ
12,0032,005,ไร พวกท่านจึงถวายบังคมพระสมณโคดม พวกเราจะกล่าวแก่เขาว่าแม้ด้วย
12,0032,006,การกระทำเพียงอัญชลี ยังชื่อว่าไหว้ด้วยหรือ ถ้าว่าพวกสัมมาทิฏฐิจัก
12,0032,007,ทักท้วงพวกเราว่า เพราะเหตุไร พวกท่านจึงไม่ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า
12,0032,008,พวกเราจักบอกว่า การเอาศีรษะกระทบพื้นแผ่นดินนั่นแหละจึงจะเป็นการ
12,0032,009,ไหว้หรือ แม้การกระทำอัญชลี ก็ชื่อว่าการไหว้เหมือนกันมิใช่หรือ.
12,0032,010,บทว่า <B>ชื่อและโคตร</B> ความว่า พวกพราหมณ์เมื่อกราบทูลว่า ข้าแต่.
12,0032,011,พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์เป็นบุตรของคนชื่อโน้น ชื่อ<B>ทัตตะ ชื่อมิตตะ</B>
12,0032,012,มาในที่นี้ ดังนี้ ชื่อว่าประกาศชื่อ พวกที่กล่าวว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้า
12,0032,013,พระองค์ชื่อ<B>วาเสฏฐะ</B> ชื่อ<B>กัจจานะ</B> มาในที่นี้ดังนี้ ชื่อว่า ประกาศโคตร.
12,0032,014,ได้ยินว่า พวกพราหมณ์เหล่านั้นเป็นกุลบุตรที่ยากจนแก่เฒ่า ได้กระทำ
12,0032,015,อย่างนี้ ในท่ามกลางที่ประชุม ด้วยคิดว่า พวกเราจักปรากฏด้วยอำนาจแห่ง
12,0032,016,ชื่อและโคตร.
12,0032,017,ส่วนพราหมณ์เหล่าใด นั่งนิ่งอยู่ พราหมณ์เหล่านั้นเป็นพวกหลอก
12,0032,018,ลวง และเป็นอันธพาล. บรรดาพราหมณ์สองพวกนั้น พวกพราหมณ์ที่
12,0032,019,หลอกลวงคิดว่า คนเมื่อกระทำแม้การคุยกันเพียงคำสองคำก็คุ้นเคยกันได้
12,0032,020,ต่อมาเมื่อมีความคุ้นเคยกันแล้ว จะไม่ให้ภักษาหาร ๑-๒ หาควรไม่ ดังนี้
12,0032,021,ปลดเปลื้องตนจากข้อนั้น จึงนั่งนิ่งเสีย. พวกพราหมณ์ที่เป็นอันธพาลเพราะ
12,0032,022,เหตุที่ไม่รู้อะไรนั่นเอง จึงนั่งนิ่ง ไม่ว่าในที่ไหน ๆ เป็นดุจก่อนดินเหนียว
12,0032,023,ที่เขาขว้างทิ้งแล้ว.
|