File size: 2,721 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
04,0029,001,<B>[๑๘๔] บุคคลควรกล่าวแต่ถ้อยคำ
04,0029,002,เป็นที่จำเริญใจ ไม่ควรกล่าวถ้อยคำอันไม่
04,0029,003,เป็นที่จำเริญใจ ในกาลไหน ๆ เพราะเมื่อ
04,0029,004,พราหมณ์กล่าวถ้อยคำเป็นที่จำเริญใจ โคถึก
04,0029,005,นันทิวิสาลได้ลากเกวียนหนักไป ยังพราหมณ์
04,0029,006,นั้นให้ได้ทรัพย์ และได้ดีใจเพราะพราหมณ์
04,0029,007,ได้ทรัพย์โดยการกระทำของตนนั้นแล.</B>
04,0029,008,[๑๘๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แม้ครั้งนั้น คำด่า คำสบประมาทก็
04,0029,009,มิได้เป็นที่พอใจของเรา ไฉน ในบัดนี้ คำด่า คำสบประมาท จักเป็นที่
04,0029,010,พอใจเล่า การกระทำของพวกเธอนั่น ไม่เป็นไปเพื่อความเลื่อมใสของชุมชน
04,0029,011,ที่ยังไม่เลื่อมใส หรือเพื่อความเลื่อมใสยิ่งของชุมชนที่เลื่อมใสแล้ว . . .
04,0029,012,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็แลพวกเธอพึงยกสิกขาบทนี้ขึ้น แสดงอย่างนี้ว่า
04,0029,013,ดังนี้:-
04,0029,014,<h2>พระบัญญัติ</h2>
04,0029,015,๕๑.๒. เป็นปาจิตตีย์ ในเพราะโอมสวาท.
04,0029,016,<I>เรื่องพระฉัพพัคคีย์ จบ</I>
04,0029,017,<h2>สิกขาบทวิภังค์</h2>
04,0029,018,[๑๘๖] ที่ชื่อว่า โอมสวาท ได้แก่คำพูดเสียดแทงให้เจ็บใจด้วย
04,0029,019,อาการ ๑๐ อย่าง คือ ชาติ ๑ ชื่อ ๑ โคตร ๑ การงาน ๑ ศิลป ๑ โรค ๑
04,0029,020,รูปพรรณ ๑ กิเลส ๑ อาบัติ ๑ คำด่า ๑.
|