File size: 4,733 Bytes
3c90236
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
Book,Page,LineNumber,Text
04,0024,001,กล่าวไว้ว่า   <B>อาปตฺติ   ปาราชิกสฺส</B>    (ต้องอาบัติปาราชิก)    ในสิกขาบทนี้
04,0024,002,กล่าวว่า  <B>อาปตฺตฺ  ปาจิตฺติยสฺส</B>  (ต้องอาบัติปาจิตตีย์)   ดังนี้.  มีความแปลก
04,0024,003,กันเพียงในวัตถุและอาบัติอย่างนี้.   คำที่เหลือมีลักษณะอย่างเดียวกันแท้แล.
04,0024,004,แม้คำเป็นต้นว่า  <B>ตีหากาเรหิ  ทิฏฺเ€   เวมติโก</B>   ก็พึงทราบเนื้อความโดยนัย
04,0024,005,ดังกล่าวแล้ว   ในวรรณนาบาลีทุฏฐโทสสิกขาบทเป็นต้น  อย่างนี้ว่า  <B>ทิฏฺ€สฺส</B>
04,0024,006,<B>โหติ ปาราชิกํ ธมฺมํ อชฺฌาปชฺชนฺโน  ทิฏฺเ€  เวนติโก</B>  (ภิกษุผู้โจทก์
04,0024,007,นั้นได้เห็นภิกษุผู้ต้องปาราชิกธรรม   มีความสงสัยในสิ่งที่ได้เห็น)  ดังนี้นั่น  แล.
04,0024,008,ก็ในสิกขาบทนี้   เพียงแต่คำบาลีเท่านั้น  แปลกกัน  (จากบาลีจตุตถปาราชิก) .
04,0024,009,ส่วนในเนื้อความพร้อมทั้งเถรวาท  ไม่มีการแตกต่างอะไรกันเลย.
04,0024,010,สองบทว่า   <B>สหสา  ภณติ</B>  ความว่า   ภิกษุไม่ได้ไตร่ตรอง   หรือ
04,0024,011,ไม่ได้ใคร่ครวญ   พูดโดยเร็วถึงสิ่งที่ไม่เห็นว่า   ข้าพเจ้าเห็น.               
04,0024,012,คำว่า  <B>อญฺํ  ภณิสฺสามีติ  อญฺณํ  ภณติ</B>  ความว่า  เมื่อตนควร
04,0024,013,จะกล่าวคำว่า   <B>จีวรํ</B>  (จีวร)   ไพล่กล่าวว่า   <B>จีรํ</B>   (นาน)   ดังนี้เป็นต้น    เพราะ
04,0024,014,ความเป็นผู้อ่อนความคิด เพราะเป็นผู้เซอะ เพราะความพลาดพลั้ง.  แต่ภิกษุใด
04,0024,015,ผู้อันสามเณรเรียนถามว่า    ท่านขอรับ  !  เห็นอุปัชฌาย์ของกระผมบ้างไหม  
04,0024,016,ดังนี้ กระทำการล้อเลียน  กล่าวว่า  อุปัชฌาย์ของเธอจักเทียมเกวียนบรรทุกฟืน
04,0024,017,ไปแล้วกระมัง  หรือว่า  เมื่อสามเณรได้ยินเสียงสุนัขจิ้งจอกแล้ว  ถามว่า  นี้เสียง
04,0024,018,สัตว์อะไร    ขอรับ !  กล่าวว่า    นี้เสียงของพวกคนผู้ช่วยกันยกล้อที่ติดหล่ม
04,0024,019,ของมารดาเธอ   ผู้กำลังไปด้วยยาน   ดังนี้  อย่างนั้นกล่าวคำอื่นไม่ใช่เพราะเล่น
04,0024,020,"ไม่ใช่เพราะพลั้ง,   ภิกษุนั่น    ย่อมต้องอาบัติแท้.   ยังมีถ้อยคำอย่างหนึ่ง   ชื่อว่า"
04,0024,021,ปูรณกถา  คือ  ภิกษุรูปหนึ่ง  ได้น้ำมันเล็กน้อยในบ้าน   แล้วกลับมาสู่วิหาร
04,0024,022,พูดกะสามเณรว่า   เธอไปไหนเสีย   วันนี้   บ้านมีแต่น้ำมัน อย่างเดียว  ดังนี้   ก็ดี